Diverse doelgroepen
Lisa en Dave werken allebei sinds 2019 als complexbeveiliger in de penitentiaire inrichting (PI) in Zwolle. Lisa: “Zwolle kent veel verschillende regimes. Er zitten hier zowel mannen als vrouwen vast. Ook hebben we onder andere een psychiatrische en terroristische afdeling en een huis van bewaring.” Dave: “Juist die diversiteit in doelgroepen maakt het werken in deze PI zo uitdagend.”
Veel verschillende taken
“Als complexbeveiliger werk je op verschillende posten. Overdag zijn de celdeuren open en lopen veel mensen door de gangen. Je zit dan bijvoorbeeld op een post op de arbeidsgang, registreert bezoekers of controleert in- en uitgaande goederen. Tijdens de nachtdienst zijn alle deuren dicht en werk je vanuit de centrale meldkamer. Hier houden we met behulp van camerabeelden in de gaten wat er in de PI gebeurt. Ook belletjes van gedetineerden komen hier binnen.”
Persoonlijk contact
De favoriete dienst van zowel Dave als Lisa? De nachtdienst. Lisa: “Overdag heb je vooral toezichthoudende taken. Je verlaat je post alleen als een alarm afgaat. ’s Avonds en ‘s nachts heb je meer persoonlijk contact met de gedetineerden. Bijvoorbeeld wanneer je een ronde door de PI loopt om via de celluikjes medicatie te verstrekken. Dan maak je vaak even een praatje met de gedetineerden.” Dave: “Wanneer je langs iemands cel loopt zie je vanzelf hoe diegene erbij zit. Is iemand verdrietig? Dan blijf je vaak even hangen. Soms kan een gedetineerde dat totaal niet waarderen. Een andere keer sta je drie kwartier aan de deur te praten.”
Voldaan gevoel
Lisa: “Soms heb je motiverende gesprekjes. Als dat goed uitpakt, word ik daar vrolijk van. Dat maakt mijn werk mooi.” Dave: “Elke dag die we afsluiten zonder alarm en incidenten geeft mij een voldaan gevoel. Je pieper gaat bijvoorbeeld af als er brand is of wanneer een gedetineerde agressief gedrag vertoont. Op zo’n moment vlieg je zonder na te denken naar de betreffende plaats. Net als alle beveiligers trouwens, binnen een paar seconden staat het er altijd vol met collega’s. Onze taak? De-escalerend optreden.”
Als je twijfelt over een beslissing, kun je altijd een collega inschakelen.
Oordelen doen we niet
Dave: “Qua omgang met de gedetineerden geldt: wat je geeft is wat je terugkrijgt. Je kunt prima een beetje geinen met ze, het zijn ook gewoon mensen. Een enkeling staat daar niet voor open en daar ben je gewoon strikt tegen. Het is niet mijn zorg wat ze gedaan hebben waardoor ze hier zitten. Het is mijn zorg dat ze zonder problemen naar buitengaan én blijven. En je staat nooit alleen. Als je twijfelt over een beslissing, kun je altijd een collega inschakelen.” Lisa: “Oordelen doen we niet. Dat doet de rechter wel.”
Blindelings vertrouwen
“Ik vertrouw al mijn 120 collega’s blindelings. Dat moet ook wel in dit werk. Tijdens mijn stageperiode was ik als een van de eersten ter plaatse bij een overleden gedetineerde. Dat beeld vergeet ik nooit meer. Gelukkig kun je daar altijd met collega’s en met professionele hulp over praten. Door zo’n incident leer je jezelf goed kennen. Hoe reageer je en hoe voel je je daarbij?” Dave: “Een tijdje terug heb ik een bijna-geslaagde suïcide meegemaakt. Dat was erg heftig. Op dat moment besef je wel weer even dat het werk dat je doet niet normaal is. Zoals Lisa ook al noemde: gelukkig staan je collega’s dan voor je klaar.”
Voor geen goud
“Niks kan je echt voorbereiden op wat je hier gaat zien en horen. Dit werk is dan ook niet voor iedereen geschikt. Hoe jouw dag is, is voor een groot deel afhankelijk van hoe de dag van degene achter de deur is. En door de diverse afdelingen is de PI Zwolle een groot grijs gebied waarin je non-stop aan het schakelen bent. Daar moet je mee om kunnen gaan. Maar ik zou het voor geen goud willen missen. Elke dag ga ik weer met plezier naar mijn werk.” Lisa: “Daar sluit ik me volledig bij aan.”