Veel gezien en gedaan
De Rotterdamse straten, oorlogsgebieden in Afghanistan, een woongroep voor mensen met psychische stoornissen: Öner heeft zeer diverse omgevingen ervaren. Hij groeide op in Rotterdam, waar hij beide kanten van de stad zag. Aan de ene kant het deel waarin studeren voorop stond. Aan de andere kant het deel waar je doelen bereikt met een flinke dosis straatmentaliteit. Na een glansrijke carrière als beroepsmilitair besloot hij in 2013 het roei om te gooien. “Duiken, klimmen, springen: mijn werk was fysiek erg heftig”, vertelt Öner. “Daarom besloot ik een studie te volgen in maatschappelijk werk, waarna ik aan de slag ging als woonbegeleider. Daarna startte ik als arbeidsbemiddelaar bij de gemeente Rotterdam. Hier werkte ik onder anderen met oud-gedetineerden. Ik had het naar mijn zin, maar mistte het stukje aansturen. Toen zag ik de vacature voor mijn huidige baan. Ik solliciteerde en het was meteen raak!”
Elke dag is anders
“De afwisseling is wat mijn baan zo mooi maakt”, stelt Öner enthousiast. “Ik zet me in voor een positief werk- en leefklimaat. Zowel voor mijn collega’s als de gedetineerden. Op mijn afdeling werken zo’n 24 penitentiair inrichtingswerkers, PIW’ers. Aan mij de taak om onder andere de roosters, contracten, beloningen en ontwikkeltrajecten te regelen. Daarnaast begeleid ik hier het veilige, persoonsgerichte en menswaardige verloop van detentietrajecten. Ik sta als het ware tussen de directie en de werkvloer in; bij afwezigheid van de directieleden ben ik het aanspreekpunt voor de gehele inrichting. Denk aan situaties als tijdelijke plaatsing voor arrestanten van de Koninklijke Marechaussee, personeel dat tegelijkertijd uitvalt, en advocaten die voor de deur staan om beklag te doen.”
Zo ontdekten we dat een aantal gedetineerden besmet was met het coronavirus. Binnen ongeveer tien minuten besloot ik om de hele afdeling in quarantaine te plaatsen.
Belangrijke beslissingen
“Elke dag neem ik beslissingen die er echt toe doen. Zo ontdekten we dat een aantal gedetineerden besmet was met het coronavirus. Binnen ongeveer tien minuten besloot ik om de hele afdeling in quarantaine te plaatsen. Dit had grote gevolgen, want onder meer het bezoek en arbeid werden tijdelijk stopgezet. Ook zijn de ogen op mij gericht wanneer er een vechtpartij plaatsvindt of iemand onwel wordt. En wat dacht je van situaties waarin er tijdens het luchten verboden middelen over de muur worden gegooid? Allemaal momenten waarin het aan mij is om de verantwoordelijkheid te nemen. Dit brengt spanning met zich mee, en daar voel ik me goed bij.”
Diversiteit helpt ons vooruit
Öner streeft naar een divers personeelsbestand. “Onze aanpak is bepalend bij de detentie- en re-integratieprocessen van arrestanten op de afdeling. Daarom is het belangrijk dat we inzicht hebben in uiteenlopende achtergronden en culturen. Zelf ben ik half-Turks en half-Nederlands. Inzicht in de normen en waarden van beide culturen helpt me om arrestanten met dezelfde achtergrond beter te begrijpen. Ook doorzie ik de verbale en non-verbale communicatie. Daardoor heb ik het snel door als er iets bekokstoofd wordt. Toen ik drie jaar geleden in mijn functie startte, zag ik dat er veel ruimte was voor verbetering op het gebied van diversiteit. Nu hebben we een personeelsbestand dat de samenleving weerspiegelt. Daar ben ik trots op.”
Mooie vooruitzichten
Leren en ontwikkelen staat bij de Dienst Justitiële Inrichtingen hoog in het vaandel. Öner: “De mogelijkheid om door te groeien, is groot. Dat heb ik zelf ervaren. Ik mocht een studie bedrijfskunde volgen om me voor te bereiden op een volgende stap. Die kans greep ik natuurlijk met beide handen aan! Tegelijkertijd blijf ik het werk- en leefklimaat op de afdeling verbeteren. Ik merk dat mijn collega’s hiervoor openstaan en graag een stap extra zetten. We klaren de klus en bespreken daarna wat we de volgende keer nóg beter kunnen doen. Dit alles combineer ik met politieke bezigheden en een bruisend gezinsleven. De flexibiliteit vanuit de organisatie maakt dat mogelijk.”