Voeten in de klei
Het grootste deel van haar carrière was Marloes consultant bij een grote organisatie en richtte ze zich op het domein openbare orde en veiligheid. Na een tussenstap bij een kleinere partij in de markt, begon ze als projectmanager bij DJI. “Grote en complexe projecten oppakken en met mijn voeten in de klei staan: daar krijg ik energie van”, vertelt Marloes. “In mijn vorige banen groeide ik door en pakte ik steeds meer commerciële taken op. Ik mistte de projecten en wilde een maatschappelijke bijdrage leveren. Tegelijkertijd vind ik het belangrijk om samen met collega’s te bouwen aan een organisatie. Toen ik mijn drijfveren met een oud-collega besprak, vertelde hij me dat er een baan als projectmanager bij DJI vrijkwam. Toeval bestaat niet, toch? Ik zocht contact, ging in gesprek en werd aangenomen. Sinds 2018 werk ik hier met veel plezier.”
Groot, uitdagend project
Marloes’ projecten hebben veelal een ICT-component. “Alle projecten die ik oppak, brengen verandering. Zo verbeter ik met mijn team systemen of komen we met nieuwe functies ter bevordering van de efficiency en productiviteit. Momenteel werk ik als projectleider met een grote groep professionals aan een groot en uitdagend project: de nieuwe basisvoorziening. Dit systeem helpt mijn collega’s bij het hele detentie- en re-integratieproces. Voordat iemand in detentie geplaatst wordt, geeft de voorziening aan op welke locatie er bedden beschikbaar zijn. Ook biedt de voorziening oplossingen, bijvoorbeeld rondom het controleren van testresultaten, rapportages en bezittingen. Mijn verantwoordelijkheid? Zorgen dat het systeem optimaal gebouwd, getest en gebruikt kan worden.”
Het maximale uit het team halen
Uitdaging is voor Marloes een grote drijfveer. Ze werkt het liefst aan meerdere projecten tegelijk. Een van haar voltooide projecten? Gedetineerden digitaal vaardig maken. “Samen met mijn team heb ik de pilot in gang gezet”, vertelt ze trots. “We leven in een digitale wereld, maar gedetineerden weten soms niet eens wat een tablet is. Om na detentie bijvoorbeeld een uitkering aan te kunnen vragen, moeten ze digitaal vaardig zijn. Maar aan het idee van internet voor gedetineerden zitten veel haken en ogen; er moet met verschillende aspecten rekening worden gehouden. Dat maakte dit project uitdagend. Ik heb het nodig om me af en toe af te vragen hoe ik knelpunten opgelost ga krijgen. Na te sparren met collega’s en door het onderwerp even te laten rusten, kom ik vaak met nieuwe ideeën. Dat geeft voldoening.”
Je merkt aan alles dat de organisatie mensgericht is.
Samen bouwen aan een toekomstbestendige organisatie
Het projectteam bestaat uit onder andere deelprojectleiders, testers en architecten. Stuk voor stuk fijne collega’s, volgens Marloes. “De werksfeer is positief. En van arbeidsvoorwaarden tot ontwikkelmogelijkheden: je merkt aan alles dat de organisatie mensgericht is. Mijn projectteamleden willen het graag goed doen en zetten regelmatig een stapje extra. Ik vind het leuk om het maximale uit mensen te halen en coach minder ervaren collega’s. Verantwoordelijkheid nemen staat daarbij voorop: fouten maken is niet erg, maar ik vind het belangrijk dat collega’s erover nadenken hoe ze deze de volgende keer kunnen voorkomen. Tot slot vind ik het fijn dat we een divers team hebben. Daardoor wordt er door veel verschillende brillen naar vraagstukken gekeken. En komen we tot innovatieve en creatieve oplossingen.”
Alles is bespreekbaar
Sinds ze bij de Dienst Justitiële Inrichtingen werkt, is de balans tussen haar werk- en privéleven beter dan ooit. Marloes: “Ik werk 36 uur per week, verdeeld over vier dagen. De extra vrije dag is echt een cadeau aan mezelf. Ook als je andere wensen hebt, krijg je de ruimte om deze bespreekbaar maken. Zo mocht ik op eigen initiatief opleidingen tot onder andere scrummaster en productowner volgen. En voel ik me vrij om ontwikkeldoelen in te brengen. Maar voor nu zit ik helemaal op mijn plek; ik geniet echt van mijn werk.”